Να πας...

Να πας
Σε όσα έχεις δεν χωράς
Αφού αυτά που αντέχεις προτιμάς
Στα εύκολα που ελέγχεις, να πας

Να πας
Εκεί στα πράγματα τα απλά
Γνωστά, συνηθισμένα και μικρά
Εκεί που δεν χρειάζονται πολλά

Μα να με κρίνεις
Όταν οι μπόρες θα χτυπάνε
Δύσκολες ώρες όταν θα ‘ναι
Όταν σηκώνονται βουνά
Να με συγκρίνεις
Εκεί που οι άλλοι σταματάνε
Που παραπάνω δεν τολμάνε
Και μένουν πίσω μακριά

Να πας
Στην ήσυχη απάτη που εκτιμάς
Στο λίγο από το κάτι που τολμάς
Στην εύκολη αγάπη που ζητάς
Μα να με κρίνεις

Όταν οι μπόρες θα χτυπάνε
Δύσκολες ώρες όταν θα ‘ναι
Όταν σηκώνονται βουνά
Ναι, να με κρίνεις
όταν θα καίγεται η ψυχή σου
όταν στερεύει η δύναμή σου
και δεν θα βρίσκεις αγκαλιά

Να με συγκρίνεις
όταν θα παίζεται η ζωή σου
ξένοι όταν γίνονται οι δικοί σου
κι εσύ μικρή στο πουθενά...